Παντού όλοι κατηγορούν τη ζάχαρη και κυρίως τη λευκή ότι είναι κακή για την υγεία, ότι προκαλεί ζάχαρο και διαβήτη, ότι παχαίνει, ότι, ότι, ότι. Είναι όμως αυτή καθεαυτή που δημιουργεί όλα αυτά τα προβλήματα που έχουμε όλοι ακούσει ή μήπως δε φταίει αρκεί να την καταναλώνουμε με μέτρο και να προσέχουμε γενικά τη διατροφή μας;
Πρώτα από όλα έτσι όπως έχουν γίνει τα τρόφιμα του σήμερα και εννοώ τα επεξεργασμένα τρόφιμα, δυστυχώς η ζάχαρη βρίσκεται στην κυριολεξία παντού ότι και αν φάμε το οποίο βρίσκεται σε πλαστική συσκευασία... Η λεγόμενη κρυμμένη ζάχαρη μπορεί να κρύβεται ακόμα και σε τρόφιμα τα οποία αναγράφουν με μεγάλα γράμματα μπροστά ότι "Δεν περιέχει ζάχαρη".
Αυτά βέβαια τα έχουμε πει στη δημοσίευση:
http://yourdailynutritionist.blogspot.gr/2012/05/blog-post_27.html
Η ζάχαρη λένε ότι δεν είναι κατάλληλη για κάποιον που κάνει δίαιτα, για τους διαβητικούς, ανεβάζει τη χοληστερίνη, είναι υπεύθυνη για καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο, κλπ. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι αληθές.
Η πραγματικότητα είναι ότι η υπερκατανάλωση της ζάχαρης και η κατανάλωση τροφίμων φτωχών σε βιταμίνες, φυτικές ίνες, μέταλλα (κοινώς επεξεργασμένα τρόφιμα και fast food) και ιδιαίτερα αν υπάρχει και κάποιο "υπεύθυνο" γονίδιο στο άτομο, τότε η ζάχαρη μπορεί να είναι μία από τις αιτίες που θα προκαλέσουν ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω...
Αν δηλαδή εγώ τρώω μία φρατζόλα ψωμί πολυτελείας που είναι τόσο μαλακό και αφράτο, κρουασάν σοκολάτας, βουτύρου, μπισκότα και δε μου αρέσουν οι σαλάτες και τα φρούτα, ούτε και τα όσπρια αλλά προτιμώ το "γρήγορο" φαγητό απέξω το οποίο φτιάχνεται με ραφιναρισμένα σπορέλαια αντί ελαιολάδου, κλπ είναι λογικό ότι μετά από σύντομο χρονικό διάστημα θα αποκτήσουμε σοβαρές διατροφικές ανεπάρκειες, θα παχύνουμε (λόγω του ότι η στέρηση φυτικών ινών σε κάνει να μη χορταίνεις και να τρως άπειρες θερμίδες) και σιγά σιγά θα πάθουμε ένα σωρό προβλήματα υγείας (δυσκοιλιότητα,προβλήματα με τα δόντια, καρδιαγγειακά, κλπ).
Δε θα φταίει φυσικά μόνο η κατανάλωση της ζάχαρης παρόλο που θα ήταν υπερβολικά μεγάλη...
Πρέπει να τονιστεί ότι ακόμα και αν κάποιος έχει τη μητέρα του ή τον παππού του που πάσχει από κάτι που θεωρείται κληρονομικό, δηλαδή έχει το γονίδιο και μπορεί να εμφανίσει και αυτός το ίδιο πράμα, αυτό δε σημαίνει ότι ότι και αν κάνει θα νοσήσει!
Αν ακολουθεί υγιεινό τρόπο ζωής, έχει καλές συνήθειες και διαχειρίζεται σωστά το άγχος του τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι δε θα εμφανίσει τις κληρονομικές ασθένειες καθώς επίσης και οποιαδήποτε άλλη ασθένεια.
Οπότε έχουμε τα εξής στο μυαλό μας:
Ναι, είναι αλήθεια ότι η ζάχαρη έχει υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, που σημαίνει ότι ανεβάζει απότομα τη γλυκόζη στο αίμα οπότε έχουμε σχετικά υψηλή παραγωγή ινσουλίνης (η ορμόνη που μεταφέρει τη γλυκόζη από το αίμα στα κύτταρα για να παραχθεί ενέργεια), αλλά αυτό δε σημαίνει ούτε ότι θα παχύνουμε ούτε ότι θα πάθουμε διαβήτη!
Ναι, είναι αλήθεια ότι η παραγωγή ινσουλίνης μπορεί να πυροδοτήσει την αποθήκευση λίπους, αλλά αν δεν έχουμε λάβει περισσότερες θερμίδες από όσες χρειαζόμαστε τότε δε πρόκειται να αποθηκεύσουμε επιπλέον λίπος.
Επίσης το τι γλυκαιμικό δείκτη έχει η ζάχαρη όπως και κάθε τρόφιμο είναι κάτι το σχετικό αφού ανάλογα με τι τρόφιμα καταναλώνουμε και τι περιέχουν αυτά ο γλυκαιμικός δείκτης μεταβάλλεται. Δηλαδή αν καταναλώσουμε κάτι που περιέχει ζάχαρη μαζί με μία σαλάτα, τότε η γλυκόζη θα ανεβεί στο αίμα πιο αργά από το να το καταναλώναμε μόνο του.
Ο διαβήτης είναι μία ασθένεια που έχει να κάνει με το γενετικό προφίλ του ατόμου καθώς και με τις διατροφικές συνήθειες που καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. Μην ξεχνάμε ότι τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα είναι πιθανότερο να εμφανίσουν διαβήτη.
Η υπερκατανάλωση της ζάχαρης, των επεξεργασμένων υδατανθράκων (λευκό ψωμί, κλπ) και η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων και φυτικών ινών μπορεί στο μέλλον να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη, αφού θα παράγεται από το πάγκρεας συνεχώς μεγάλη ποσότητα αυτής για να μεταφέρει την υπερβολική γλυκόζη.
Οι διαβητικοί σήμερα επιτρέπεται να καταναλώνουν τρόφιμα που είναι πλούσια σε υδατάνθρακες καθώς και ζάχαρη αρκεί να το κάνουν με μέτρο και να τα χωρίζουν σωστά καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Φυσικά οφείλουν να καταναλώνουν τα τρόφιμα αυτά μαζί με άλλα που περιέχουν φυτικές ίνες, λίπος ή και πρωτεΐνες ώστε τα επίπεδα γλυκόζης να ανεβαίνουν πιο αργά στο αίμα.
Τα ενδιαφέροντα είναι ότι δεν έχει σχέση το πόση ζάχαρη τρώμε όταν τρώμε όσον αφορά την τερηδόνα αλλά το πόσο συχνά καταναλώνουμε ακόμα και λίγη λίγη ζάχαρη.
Επίσης τα σάκχαρα που βρίσκονται από τη φύση σε φρέσκες τροφές όπως φρούτα δεν προκαλούν τερηδόνα και πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι εκτός της ζάχαρης και τα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως και το γάλα ή το γιαούρτι μπορεί να κάνουν κάποια ζημιά στα δόντια αφού περιέχουν και αυτά απλά σάκχαρα, τα αγαπημένα των βακτηρίων...
Να τι να κάνουμε για να μειώσουμε το δυνατόν περισσότερο την εμφάνιση τερηδόνας:
http://www.healthview.gr/node/20812
Τώρα όσον αφορά για το εάν η ζάχαρη είναι εθιστική εδώ μπορώ να σας απαντήσω πολύ απλά. Ναι!
Μπορεί ακόμα να μην έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι μπορεί να είναι εθιστική στους ανθρώπους αλλά μόνο στα ποντίκια όμως έλεος ρε παιδιά το βλέπουμε και μόνοι μας...
Και σε μένα συμβαίνει το ίδιο όπως και σε πολλούς γνωστούς μου!
Πόσοι είναι αυτοί που τρώνε γλυκά συχνά και δε μπορούν να τα κόψουν..;; Δε μπορεί να μην είναι εθιστική!
Εξάλλου στην Αμερική πολλές είναι οι φωνές που ζητούν τη φορολόγηση της ζάχαρης γιατί τη θεωρούν πολλοί επιστήμονες εθιστική ουσία.
Η έρευνα που παραθέτεται παρακάτω έδειξε ότι στους αρουραίους που τους τάιζαν και διάλυμα ζάχαρης ότι μετά από κάποιον καιρό έδειξαν ότι οι αρουραίοι καταναλώνανε όλο και περισσότερο από το γλυκό και το προτιμούσανε από το φαγητό τους. Επίσης παρουσίασαν συμπτώματα στέρησης, δηλαδή φόβο και άγχος όταν οι επιστήμονες σταμάτησαν να τους δίνουν ζαχαρόνερο.
Οι συμπεριφορές τους αυτές, στον εγκέφαλο των ζώων μεταφράστηκαν με αλλαγές στην παραγωγή ντοπαμίνης παρόμοιες με αυτές του εθισμού σε ναρκωτικά.
http://www.cosmo.gr/body-and-mind/Soma/Diatrofi/zaxarh-glykia-kai-karkinogonos.1301552.html
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=10&articleID=10594&la=1
http://www.vita.gr/html/ent/786/ent.6786.asp
http://newsbusters.org/blogs/mike-ciandella/2012/04/03/60-minutes-attacks-sugar-toxic-cocaine
http://www.healthyliving.gr/2011/11/13/%CE%
http://www.webmd.com/food-recipes/features/health-effects-of-sugar
http://www.ehow.com/about_5300089_sugar-make-children-hyperactive.html
Nicole M. Avena, Pedro Rada, Bartley G. Hoebel. Evidence for sugar addiction: Behavioral and neurochemical effects of intermittent, excessive sugar intake. Neuroscience & Biobehavioral Reviews Volume 32, Issue 1, 2008, Pages 20–39.
Colantuoni, Schwenker, McCarthy, Rada, Ladenheim, Cadet, Schwartz, Moran, T, Hoebel, B. Excessive sugar intake alters binding to dopamine and mu-opioid receptors in the brain. Neuroreport: 16 November 2001 - Volume 12 - Issue 16 - pp 3549-3552. Motivation, Emotion, Feeding, Drinking.
Mark L. Wolraich, MD; David B. Wilson, PhD; J. Wade White, MD. The Effect of Sugar on Behavior or Cognition in Children. A Meta-analysis.
Marcel Kinsbourne, M.D. Sugar and the Hyperactive Child. N Engl J Med 1994; 330:355-356
Πρώτα από όλα έτσι όπως έχουν γίνει τα τρόφιμα του σήμερα και εννοώ τα επεξεργασμένα τρόφιμα, δυστυχώς η ζάχαρη βρίσκεται στην κυριολεξία παντού ότι και αν φάμε το οποίο βρίσκεται σε πλαστική συσκευασία... Η λεγόμενη κρυμμένη ζάχαρη μπορεί να κρύβεται ακόμα και σε τρόφιμα τα οποία αναγράφουν με μεγάλα γράμματα μπροστά ότι "Δεν περιέχει ζάχαρη".
Αυτά βέβαια τα έχουμε πει στη δημοσίευση:
http://yourdailynutritionist.blogspot.gr/2012/05/blog-post_27.html
Η ζάχαρη λένε ότι δεν είναι κατάλληλη για κάποιον που κάνει δίαιτα, για τους διαβητικούς, ανεβάζει τη χοληστερίνη, είναι υπεύθυνη για καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο, κλπ. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι αληθές.
Η πραγματικότητα είναι ότι η υπερκατανάλωση της ζάχαρης και η κατανάλωση τροφίμων φτωχών σε βιταμίνες, φυτικές ίνες, μέταλλα (κοινώς επεξεργασμένα τρόφιμα και fast food) και ιδιαίτερα αν υπάρχει και κάποιο "υπεύθυνο" γονίδιο στο άτομο, τότε η ζάχαρη μπορεί να είναι μία από τις αιτίες που θα προκαλέσουν ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω...
Αν δηλαδή εγώ τρώω μία φρατζόλα ψωμί πολυτελείας που είναι τόσο μαλακό και αφράτο, κρουασάν σοκολάτας, βουτύρου, μπισκότα και δε μου αρέσουν οι σαλάτες και τα φρούτα, ούτε και τα όσπρια αλλά προτιμώ το "γρήγορο" φαγητό απέξω το οποίο φτιάχνεται με ραφιναρισμένα σπορέλαια αντί ελαιολάδου, κλπ είναι λογικό ότι μετά από σύντομο χρονικό διάστημα θα αποκτήσουμε σοβαρές διατροφικές ανεπάρκειες, θα παχύνουμε (λόγω του ότι η στέρηση φυτικών ινών σε κάνει να μη χορταίνεις και να τρως άπειρες θερμίδες) και σιγά σιγά θα πάθουμε ένα σωρό προβλήματα υγείας (δυσκοιλιότητα,προβλήματα με τα δόντια, καρδιαγγειακά, κλπ).
Δε θα φταίει φυσικά μόνο η κατανάλωση της ζάχαρης παρόλο που θα ήταν υπερβολικά μεγάλη...
Πρέπει να τονιστεί ότι ακόμα και αν κάποιος έχει τη μητέρα του ή τον παππού του που πάσχει από κάτι που θεωρείται κληρονομικό, δηλαδή έχει το γονίδιο και μπορεί να εμφανίσει και αυτός το ίδιο πράμα, αυτό δε σημαίνει ότι ότι και αν κάνει θα νοσήσει!
Αν ακολουθεί υγιεινό τρόπο ζωής, έχει καλές συνήθειες και διαχειρίζεται σωστά το άγχος του τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι δε θα εμφανίσει τις κληρονομικές ασθένειες καθώς επίσης και οποιαδήποτε άλλη ασθένεια.
- Η ζάχαρη ούτε παχαίνει ούτε προκαλεί διαβήτη (από μόνη της).
Ναι, είναι αλήθεια ότι η ζάχαρη έχει υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, που σημαίνει ότι ανεβάζει απότομα τη γλυκόζη στο αίμα οπότε έχουμε σχετικά υψηλή παραγωγή ινσουλίνης (η ορμόνη που μεταφέρει τη γλυκόζη από το αίμα στα κύτταρα για να παραχθεί ενέργεια), αλλά αυτό δε σημαίνει ούτε ότι θα παχύνουμε ούτε ότι θα πάθουμε διαβήτη!
Ναι, είναι αλήθεια ότι η παραγωγή ινσουλίνης μπορεί να πυροδοτήσει την αποθήκευση λίπους, αλλά αν δεν έχουμε λάβει περισσότερες θερμίδες από όσες χρειαζόμαστε τότε δε πρόκειται να αποθηκεύσουμε επιπλέον λίπος.
Επίσης το τι γλυκαιμικό δείκτη έχει η ζάχαρη όπως και κάθε τρόφιμο είναι κάτι το σχετικό αφού ανάλογα με τι τρόφιμα καταναλώνουμε και τι περιέχουν αυτά ο γλυκαιμικός δείκτης μεταβάλλεται. Δηλαδή αν καταναλώσουμε κάτι που περιέχει ζάχαρη μαζί με μία σαλάτα, τότε η γλυκόζη θα ανεβεί στο αίμα πιο αργά από το να το καταναλώναμε μόνο του.
Η υπερκατανάλωση της ζάχαρης, των επεξεργασμένων υδατανθράκων (λευκό ψωμί, κλπ) και η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων και φυτικών ινών μπορεί στο μέλλον να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη, αφού θα παράγεται από το πάγκρεας συνεχώς μεγάλη ποσότητα αυτής για να μεταφέρει την υπερβολική γλυκόζη.
Οι διαβητικοί σήμερα επιτρέπεται να καταναλώνουν τρόφιμα που είναι πλούσια σε υδατάνθρακες καθώς και ζάχαρη αρκεί να το κάνουν με μέτρο και να τα χωρίζουν σωστά καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Φυσικά οφείλουν να καταναλώνουν τα τρόφιμα αυτά μαζί με άλλα που περιέχουν φυτικές ίνες, λίπος ή και πρωτεΐνες ώστε τα επίπεδα γλυκόζης να ανεβαίνουν πιο αργά στο αίμα.
- Η ζάχαρη δεν είναι υπεύθυνη για καρδιοπάθειες.
Αυτό είναι κάτι που ισχύει όπως είπαμε και παραπάνω όταν η ζάχαρη όπως και τα υπόλοιπα σάκχαρα (μέλι, φρουκτόζη, μελάσα, ακόμα και ώριμα φρούτα) καταναλώνεται με μέτρο.
Παλιότερα πιστευόταν ότι η κατανάλωση της ζάχαρης μπορούσε να μειώσει την HDL (καλή) χοληστερίνη. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει εκτός και εάν γίνεται υπερκατανάλωση ζάχαρης από άτομα με προδιάθεση σε καρδιοπάθειες.
- Η κατανάλωση ζάχαρης δεν έχει αποδειχθεί ότι ευθύνεται για την υπερκινητικότητα στα μικρά παιδιά.
Σύμφωνα με έρευνες φαίνεται ότι η λογική κατανάλωση ζάχαρης από παιδιά δεν τα κάνει υπερκινητικά (does not affect behavior, cognitive performance) όμως δε μπορεί να αποκλειστεί μία μικρότερη επίδραση της ζάχαρης που πιθανώς να υπάρχει.
Παρόλα αυτά το ότι η ζάχαρη δεν προκαλεί υπερκινητικότητα δε σημαίνει ότι τα είδη διατροφής που περιέχουν ζάχαρη επίσης δε προκαλούν αφού περιέχουν ουσίες οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να προκαλέσουν υπερκινητικότητα στα παιδιά όπως διάφορα πρόσθετα, χρωστικές, καφεΐνη, κλπ.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι πολύ μεγάλες ποσότητες ζάχαρης που μπορεί να καταναλωθούν για παράδειγμα σε ένα παιδικό πάρτι, μπορεί να προκαλέσει υπερκινητικότητα στα παιδιά.
- Η ζάχαρη ναι χαλάει τα δόντια.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει τερηδόνα.
Όταν καταναλώνουμε τροφές πλούσιες σε ζάχαρη αλλά και επεξεργασμένους υδατάνθρακες, τότε τα διάφορα βακτήρια που βρίσκονται στα δόντια μας, τρώνε τα υπολείμματα της ζάχαρης και αποβάλλουν οξέα στο στόμα μας τα οποία καταστρέφουν σιγά σιγά την αδαμαντίνη (σμάλτο), δηλαδή το εξωτερικό των δοντιών.
Μετά από 20 λεπτά από την κατανάλωση ενός τροφίμου με ζάχαρη, το οξύ έχει σχηματιστεί στα δόντια και ξεκινά να κάνει τη ζημιά η οποία μπορεί να διαρκέσει και για 2 ώρες.
Αν και το σάλιο μας δρα κατά αυτού του φαινομένου, σε περίπτωση που γίνεται συχνή κατανάλωση ζαχαρούχων τροφίμων και επεξεργασμένων, τότε το σάλιο μας δε προλαβαίνει να βοηθήσει.
Επίσης τα σάκχαρα που βρίσκονται από τη φύση σε φρέσκες τροφές όπως φρούτα δεν προκαλούν τερηδόνα και πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι εκτός της ζάχαρης και τα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως και το γάλα ή το γιαούρτι μπορεί να κάνουν κάποια ζημιά στα δόντια αφού περιέχουν και αυτά απλά σάκχαρα, τα αγαπημένα των βακτηρίων...
Να τι να κάνουμε για να μειώσουμε το δυνατόν περισσότερο την εμφάνιση τερηδόνας:
http://www.healthview.gr/node/20812
Τώρα όσον αφορά για το εάν η ζάχαρη είναι εθιστική εδώ μπορώ να σας απαντήσω πολύ απλά. Ναι!
Μπορεί ακόμα να μην έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι μπορεί να είναι εθιστική στους ανθρώπους αλλά μόνο στα ποντίκια όμως έλεος ρε παιδιά το βλέπουμε και μόνοι μας...
Και σε μένα συμβαίνει το ίδιο όπως και σε πολλούς γνωστούς μου!
Πόσοι είναι αυτοί που τρώνε γλυκά συχνά και δε μπορούν να τα κόψουν..;; Δε μπορεί να μην είναι εθιστική!
Εξάλλου στην Αμερική πολλές είναι οι φωνές που ζητούν τη φορολόγηση της ζάχαρης γιατί τη θεωρούν πολλοί επιστήμονες εθιστική ουσία.
Η έρευνα που παραθέτεται παρακάτω έδειξε ότι στους αρουραίους που τους τάιζαν και διάλυμα ζάχαρης ότι μετά από κάποιον καιρό έδειξαν ότι οι αρουραίοι καταναλώνανε όλο και περισσότερο από το γλυκό και το προτιμούσανε από το φαγητό τους. Επίσης παρουσίασαν συμπτώματα στέρησης, δηλαδή φόβο και άγχος όταν οι επιστήμονες σταμάτησαν να τους δίνουν ζαχαρόνερο.
Οι συμπεριφορές τους αυτές, στον εγκέφαλο των ζώων μεταφράστηκαν με αλλαγές στην παραγωγή ντοπαμίνης παρόμοιες με αυτές του εθισμού σε ναρκωτικά.
Ελπίζω να καταλάβατε ότι πρέπει να προσέχετε με τη ζάχαρη... Τώρα θέλω να τελειώσω λέγοντας ότι η ζάχαρη μπορεί να είναι ένας πολύ σημαντικός διατροφικός σύμμαχος αν τη χρησιμοποιούμε σωστά!
- Αν και εγώ προτιμώ το μέλι και η ζάχαρη είναι εξαιρετική τροφή για πριν τη γυμναστική αφού θα μας δώσει γρήγορη ενέργεια που θα εκτοξεύσει τις επιδόσεις μας στην προπόνηση είτε αυτή είναι αερόβια είτε αναερόβια.
- Το ίδιο ισχύει και για μετά την προπόνηση αφού οι μυς μας έχουν ανάγκη από άμεση ενέργεια και λέγοντας ενέργεια εννοούμε τη γλυκόζη, η οποία θα γεμίσει τις αποθήκες γλυκογόνου των μυών μας και θα τους κάνει να αναρρώσουν γρήγορα.
- Αν θέλουμε να ξεκινήσουμε τη μέρα μας δυναμικά, μπορούμε να προσθέσουμε και κάτι με λίγη ζάχαρη για πρωινό αν και εγώ προτιμώ και πάλι το μέλι.
- Τέλος αν πρέπει να συγκεντρωθείτε πάρα πολύ για να κάνετε μία σοβαρή δουλειά, να δώσετε εξετάσεις ή να παρουσιαστείτε σε μία συνέντευξη και πάλι η ζάχαρη μπορεί να σας βοηθήσει αν και πάλι ξαναλέω ότι το μέλι είναι ακόμα καλύτερο. Ίσως μία καλή επιλογή είναι ένας καφές μέτριος όμως θα δουλέψει κυρίως σε αυτούς που δε πίνουν 5 τη μέρα...
Προσοχή στο πόση ζάχαρη καταναλώνετε επειδή μπορεί ακόμα και να έχετε αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα:
Καλύτερα να μην καταναλώσετε κάτι με πάρα πολύ ζάχαρη αν είστε πολύ κουρασμένοι επειδή θα σας βοηθήσει στην αρχή αλλά σύντομα θα σας ρίξει σε ακόμα μεγαλύτερη κούραση, αφού η απότομη αύξηση της γλυκόζης στο αίμα θα πέσει και απότομα!
Φάτε ένα φρούτο ή ρίξτε έναν υπνάκο..
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=10&articleID=10594&la=1
http://www.vita.gr/html/ent/786/ent.6786.asp
http://newsbusters.org/blogs/mike-ciandella/2012/04/03/60-minutes-attacks-sugar-toxic-cocaine
http://www.healthyliving.gr/2011/11/13/%CE%
http://www.webmd.com/food-recipes/features/health-effects-of-sugar
http://www.ehow.com/about_5300089_sugar-make-children-hyperactive.html
Nicole M. Avena, Pedro Rada, Bartley G. Hoebel. Evidence for sugar addiction: Behavioral and neurochemical effects of intermittent, excessive sugar intake. Neuroscience & Biobehavioral Reviews Volume 32, Issue 1, 2008, Pages 20–39.
Colantuoni, Schwenker, McCarthy, Rada, Ladenheim, Cadet, Schwartz, Moran, T, Hoebel, B. Excessive sugar intake alters binding to dopamine and mu-opioid receptors in the brain. Neuroreport: 16 November 2001 - Volume 12 - Issue 16 - pp 3549-3552. Motivation, Emotion, Feeding, Drinking.
Mark L. Wolraich, MD; David B. Wilson, PhD; J. Wade White, MD. The Effect of Sugar on Behavior or Cognition in Children. A Meta-analysis.
Marcel Kinsbourne, M.D. Sugar and the Hyperactive Child. N Engl J Med 1994; 330:355-356
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου